عماد افروغ> تهمت زدن کم گناهی نیست

عماد افروغ در روزنامه اعتماد امروز در یادداشتی با عنوان شهامت "عذر خواهی" نوشته است:

به دفعات شنيده ايم که گفته اند وسيله بايد از جنس هدف باشد و نبايد از هر وسيله يي براي رسيدن به هدف استفاده کرد. هنگامي که وسيله از جنس هدف نباشد، ناهماهنگي بين اين دو مشکلاتي را به وجود مي آورد که حتي در برخي موارد جبران عواقب آن امکان پذير نيست. مثلاً براي اهداف اخلاقي بايد از وسيله اخلاقي استفاده کرد چرا که استفاده از وسيله اخلاقي بهترين راه براي رسيدن به يک هدف اخلاق است. پس بهتر است وقتي فردي هدفي را در نظر مي گيرد به وسيله آن بينديشد.

چرا بايد افراد بدون در اختيار داشتن سند اين حق را به خود بدهند تا ديگران را متهم کنند؟ اين پرسشي است که بهتر است اين روزها روزنامه کيهان به آن پاسخ دهد. کيهان در حالي که هيچ سند و مدرکي ندارد، مطالبي را درباره افرادي تائب مشروط نوشته است؛ مطالبي که به صورت افترا، کذب و سرشار از هتاکي و بي حرمتي تنظيم و چاپ شده است.

هيچ فردي حق ندارد به تخريب شخص ديگري حتي يک فرد عادي بپردازد، مگر اينکه براي انجام عملش توجيهي منطقي و عقلاني داشته باشد. برداشت شخصي من از مطالب اخير روزنامه کيهان اين است که يک سناريو يا پروژه يي طراحي شده است؛ سناريويي که در آن هر فرد منتقدي را چه در جناح اصلاح طلب و چه در جناح اصولگرا تخريب مي کند. در حال حاضر هم اين سناريو با هدف تخريب و از بين بردن منتقدان پيش مي رود و تا کجا ادامه پيدا مي کند، سوالي بي پاسخ است. عده يي معتقدند در عالم سياست بايد هزينه داد. اما تا به کي، تا چه اندازه و به چه قيمتي بايد هزينه داد؟

دستگاه قضايي بايد افراد فحاش و دروغگو را به سزاي اعمالشان برساند. روزنامه کيهان جريده يي وابسته به دولت است که بايد زمينه ساز اخلاق در جامعه باشد و خط و مشي هاي درست توسط آنها در جامعه فراهم شود. از هر زاويه يي که به اين ماجرا نگاه مي کنم، صحبت هاي اخير روزنامه کيهان مبني بر اينکه من در سازمان مجاهدين عضويت داشته ام يا با برخي نشريات اصلاح طلب مثل «سلام» همکاري داشته ام در مخيله ام نمي گنجد. اين ادعاها فقط يک نشانه مي تواند داشته باشد و نشانه اش فروپاشي يا تزلزل دولت است و بايد هر چه زودتر جلوي آن را گرفت. يکي از راه هاي رهايي از اين شرايط يا پيشگيري آن متوقف کردن افرادي است که مي خواهند سرنوشت نظام را با افراد گره بزنند و اگر چنين نشود اتفاقات خوبي را در آينده يي نه چندان دور شاهد نخواهيم بود. بايد بين نظام جمهوري اسلامي و سياست ها و رفتارها تمايز قائل شد. عدم تفکيک اين فاکتورها باعث ايجاد مشکلات جدي مي شود.

از وظايف ما روشنگري در جامعه است. به نظر من يکي از راه هاي روشنگري در حال حاضر شکايت از افرادي است که به راحتي با دروغ به تخريب ديگران مي پردازند. من هم طبق وظيفه يي که دارم براي روشن کردن حقايق از افرادي که به من تهمت زده اند، شکايت خواهم کرد.

شايد اين افراد نيز با حمايت دست هايي در پشت صحنه دست به چنين اقداماتي مي زنند. اما اگر اين افراد را شناسايي و متوقف کنيم شايد به عاملان اصلي ماجرا بتوانيم دست پيدا کنيم. اين افراد بايد در دستگاه قضايي مدارک خود را ارائه دهند و صحت حرف هايشان را ثابت کنند. در نهايت اگر دستگاه قضايي به اين مساله رسيدگي نکرد، اين افراد بايد شهامت عذرخواهي را به خود بدهند. تهمت زدن کم گناهي نيست. به نظر من با نگاهي سناريووار به اين وقايع تنها راه، روشنگري است؛ روشنگري که شايد در اين شرايط تنها با شکايت يا عذرخواهي به دست مي آيد.